چگونه به افزایش منابع مالی راه آهن کمک شد؟

در مجلس نهم تصمیم به تسریع در تصویب قانون الحاق موادی به قانون تنظبم مقررات مالی دولت (۲) گرفته شد. برای تسریع در رسیدگی به لایحه، در تعطیلات تابستانی مجلس، اعضای کمیسیون برنامه و بودجه به مشهد دعوت و در آنجا در یک کار ضربتی لایحه در یک هفته به بحث گذاشته و تصویب شد.

یک روز ماقبل از اتمام بررسی، از آقای پورسیدآقایی مدیرعامل راه آهن که برای جلب نظر نمایندگان در افزایش بودجه راه آهن به مشهد آمده بود و نومیدانه بنای برگشت به تهران را داشت، پرسیدم مگر پیشنهادی نداشتید که مطرح کنید؟ پاسخ داد که پیشنهاد داریم، ولی کسی ما را تحویل نمی گیرد. گفتم حاضرید یک روز بیشتر بمانید؟ گفت اگر موثر باشد نه یک روز بلکه یک هفته دیگر هم می مانم. به عنوان رئیس کمیته اقتصادی کمیسیون، بانی جلسه کمیته با حضور آقایان تاجگردون، احمدی، سقایی و امیرآبادی در زمان استراحت نمایندگان شدم. پیشنهادهای راه آهن را بررسی و همه را به عنوان مصوبات کمیته اقتصادی کمیسیون تایید کردیم. به جمع گفتم که با تصویب این موارد مشکل راه آهن حل نمی شود. سوال کردند پیشنهادی دارید گفتم اگر دولت سالیانه مثل ۲۰ درصد ارزش میعانات گازی صادراتی که به صندوق توسعه ملی واریز می شود، ۲۰ درصد میعانات گازی مصرفی داخلی را به راه آهن اختصاص دهد، بخشی از مشکلات راه آهن حل می شود. گفتند عدد درشتی است و دولت مخالفت می کند و لذا تصویب آن کار سختی است.

قرار شد موضوع را با دکتر صالح نماینده دولت مطرح و ایشان را راضی به حمایت و نمایندگان همسو را هم توجیه کنیم تا به پیشنهاد کمیته رای دهند. رئیس کمیسیون قول داد در اخرین جلسه کمیسیون، وقتی را برای طرح پیشنهادهای کمیته اقتصادی به من بدهد. به عنوان رئیس کمیته، همه پیشنهادات را از جمله اختصاص ۲۰ درصد ارزش میعانات گازی داخلی به راه آهن را مطرح کردم و کمیسیون هم رای مثبت داد.

خبر که به آقای نوبخت در تهران رسید، همه حامیان دولت را برای لغو این مصوبه بسیج کرد. تقاضای تجدید رای با تلاش ما رای نیاورد. در تهران تلاش حامیان دولت برای لغو مصوبه به بهانه عدم اعتبار مصوبات کمیسیون در خارج از مجلس، بازهم نتیجه نداد. در صحن، تلاش زیادی کردند بازهم موفق نشدند و پیشنهاد کمیته علیرغم مخالفت دولت مصوب و به شورای نگهبان رفت. با این بهانه که این مصوبه مغایر اصل ۷۵ است، شورای نگهبان را مجاب به مخالفت کردند. در مجلس، همه را برای اصرار بر مصوبه مجلس و ارجاع مصوبه به مجمع بسیج کردیم.

چون احتمال تایید نظر دولت در مجمع خیلی کم بود، دولت از در مذاکره وارد شد. پیشنهاد داد که بجای ۵ هزار میلیارد تومان مد نظر ما، برای راه آهن سالی ۱۵۰۰ میلیارد تومان در بودجه بگذارد. با این عدد ما کوتاه آمدیم. بالاخره در بودجه سال ۹۳ مازاد بر اعتباری که هرسال در ردیف های شرکت زیرساخت برای راه آهن اعتبار منظور می شد عدد ۱۵۰۰ میلیارد تومان در ردیف اختصاصی شرکت راه آهن گذاشته شد. در بودجه سال های قبل این ردیف از بودجه قابل توجه نبود. هرچند دولت در سال های بعد عدد را کم کرد و یا با کاهش تخصیص در سالهای مختلف، نظر ما را تامین نکرد ولی این اقدام، کمک خوبی به راه آهن و بنیه خوبی برای استناد در سال های بعد بود.

از مصوبات دیگر ما، تخصیص ۲۰ درصد ارزش روز گازوئیل به عنوان عوارض و تقسیم آن بین راه آهن درون و برون شهری و منظور کردن سرمایه گذاری در راه آهن به عنوان سرمایه گذاری در مناطق محروم بود که همه، در آن قانون مصوب شد.

پایان پیام/