چگونه شان و جایگاه نمایندگی مورد خدشه قرار می گیرد؟

یکی از مواردی که نمایندگان با آن درگیر هستند، نحوه دخالت آنها در انتصاب مدیران اجرایی استان است. به محض مطرح شدن استعفا، کناره گیری و یا عزل مدیران سابق، جریان های خارج از مجمع نمایندگان برای اثرگذاری بر رای نمایندگان در انتصاب مدیران فعال می شوند. هرکسی سعی می کند با اخذ تاییدیه و امضای نمایندگان گزینه مورد نظر خود را به وزیر و یا مسئول مربوطه معرفی کند. نمایندگان تحت تاثیر گروه های فشار و رودربایستی با موکلین ناچار می شوند، همزمان برای انتصاب چند نفر در یک پست که بعضا هم ممکن است شایستگی لازم را نداشته باشند، تاییدیه بدهند. امضاء دادن نماینده برای فردی که به توانش باور ندارد و تلاش برای عدم انتصاب فرد تایید شده توسط خود نماینده، باعث می شود تا از نماینده چهره ای دارای نفاق ترسیم شود.

برخی نمایندگان در دوران نمایندگی تسلیم این رویه غلط نشده و در مخالفت با آن هزینه پرداخت کرده اند. بگونه ای که بارها بخاطر امضاء نکردن برای افراد، مورد انتقاد آنها و حتی دوستان نزدیک قرار گرفته اند تا جائیکه عده ای آن را به بی توجهی به حامیان ذکر کرده اند. اعتقاد بنده بر این است که این رویه، رویه ای غلط و غیرقابل قبول است. داعیه بنده این است که اگر نماینده ای برای چند نفر تاییدیه بدهد و سپس در مخالفت با یکی از افراد تایید شده توسط خودش صحبت بکند، و یا موید فردی باشد که به توانمندی و یا سلامت او اعتقادی ندارد، هیچ وجهه و اعتباری بین مردم و وزرا نخواهد داشت. گدایی امضاء برای انتصاب این و آن، شان مسئولیت و مردم را زیر سوال می برد و میدان دادن به این رویه توسط نمایندگان، به جایگاه نمایندگی نیز خدشه وارد می کند. ادعای ما این است که اگر مجمع نمایندگان بنا هست گزینه هایی را برای تصدی مسئولیت های استانی به مسولین اجرایی کشوری پیشنهاد کند، باید این گزینه ها در مجمع مطرح و پس از شنیدن نظرات موافقین و مخالفین و با رای گیری مخفیانه، افراد منتخب به عنوان گزینه های مجمع به مسئولین ملی معرفی شوند. چه توجیهی دارد که یک مسئول خودش را مدیون یک و یا چند نماینده و دارای موضع نسبت به تعداد دیگری از نمایندگان بداند؟ اگر بنا باشد که گزینه های استان، خارج از این رویه انتخاب شوند، در نتیجه تعارفات، شرم و حیا و حتی تاثیرگذاری گروههای فشار، افراد غیرصالح و مرتبط با برخی از نمایندگان در مسئولیتهای استانی قرار می گیرند. عدم دقت در رعایت این ساز و کار، منجر به خرید و فروش پست ها و مسئولیت های استانی، اختلاف بین نمایندگان و اختلاف بین گزینه های منتصب و غیر منتصب با نمایندگان و اختلاف در شهرستان های استان خواهد شد. تمسک به این رویه، بهانه به دست مسئولین ملی می دهد تا از این اختلافات داخلی استان برای پیشبرد اهداف خود استفاده کنند. نمایندگان اگر شان و جایگاه نمایندگی را در اینگونه موارد حفظ کنند، مسئولین ملی توان تفرقه افکنی بین آنها را نخواهند داشت.

پایان پیام/